In dit stukje bespreek ik een paar waarnemingen van alledaagse dingen waar je in Seoul mee te maken hebt.

Het eerste wat mij opviel toen ik nog maar een paar dagen in Seoul was dat men het zebrapad kruislings (diagonaal) oversteekt. In principe komt men elkaar dan ergens in het midden tegen en dat was ook mijn ervaring. Bij navraag waarom men dit zo doet kreeg ik geen duidelijk antwoord.

De laatste Jaren wordt het iets beter maar het gebeurd nog steeds.

In het begin bij het autorijden hier was mij niet duidelijk wie wanneer en waar voorrang heeft. In feite is het dat nog niet, maar daar heb ik mee leren leven door een soort van aanpassing aan de gedragsregels. Het betekent dat verkeer van rechts niet automatisch voorrang heeft en vergeleken met Europa lijkt me dat een belangrijke waarneming. Ook bij navraag krijg je opnieuw geen duidelijk antwoord hierover.

Bij het autorijden geven de meeste Koreanen bij richting verandering dit niet aan en dat kan bijzonder storend zijn.

Eerder had ik al genoemd dat men niet heel veel engels spreekt terwijl wanneer dit wel het geval is men er op moet letten dat soms niet goed wordt begrepen wat  precies bedoeld wordt, de engelse woord kennis is vaak niet groot.

Een voorbeeld hiervan is dat ik iemand vraag een kopie van een document te maken en hij haalt dit door de papiervernietiger heen. Dat is natuurlijk redelijk extreem maar het geeft aan dat je moet opletten.

Iets geheel anders is het aantal en de toegankelijkheid van openbare toiletten. De meeste wat grotere gebouwen hebben een of meerdere toiletten die toegankelijk zijn en waar iedereen gebruik van kan maken. Deze zijn meestal schoon en worden goed onderhouden terwijl het gebruik ervan niks kost. Verder zijn er de toiletten die door de gemeente worden onderhouden. Deze zijn ook gratis, zijn altijd schoon, terwijl er vaak ter vermaak ook nog een muziekje wordt gespeeld. Kom daar eens om in Nederland of liever gezegd in de meeste Europese landen. Het is daarmee slecht gesteld wat aantallen aangaat, zo je er al een kunt vinden, terwijl de meeste niet gratis zijn.

In Seoul is met betrekking tot toiletten wel een ander opvallende situatie. Vele, meestal wat kleinere, restaurants hebben geen eigen toilet, men moet gebruik maken van een toilet in het gebouw waar het restaurant is of in een gebouw ernaast. Soms zijn deze alleen met een code toegankelijk.

Tot zover voor nu, wanneer er anderen zijn die dit soort alledaagse waarnemingen hebben, aarzel niet om deze te delen.

Groet

Jan Haringa